Finaal resultaat samenwerking Ergo-IPO

Uit de samenwerking tussen de student Ergotherapie en beide studenten IPO kwamen maar liefs twee geslaagd eindresultaten voort. Deze eindresultaten houden zelfgemaakte systemen in die de cliënt helpen/ondersteunen bij het kleven van stickers op enerzijds confituurpotten & anderzijds siroopflesjes. Hierbij worden via het systeem grenzen aangegeven waar de sticker exact moet komen. Verder werden de prototypes reeds getest bij andere cliënten binnen de setting waaruit voortkwam dat deze mogelijks ook ingezet/gebruikt zullen worden voor andere cliënten binnen de setting/groep Ubuntu.

Finaal Filmpje

https://www.youtube.com/watch?v=5jGgvNaQsCM&t=7s

Link Instructable

https://www.instructables.com/id/Label-help-Etikettenplakhulp2018/

Conclusie (31/05/'18)

1. Samenvatting
Prototype 1.5

Verdere aanpassingen naar de beurs toe:

• Antislip voorzien onderaan prototype om schuiven op tafel te mijden.
• Schuimen binnenzijde vervangen door houten elementen die vorm van potje heeft

Prototype 2.5

Verdere aanpassingen naar de beurs toe:

• Antislip voorzien onderaan prototype om schuiven op tafel te mijden. 
• Gelasercutte onderdelen licht schuren omwille van esthetische redenen

2. Eindresultaat na testen:

3. Beoordeling:
Door de student ergotherapie werd voor de laatste keer via 'smileys' gevraagd hoe B. het prototype ervaarde. Hieruit bleek dat B. het prototype 1.5 als heel goed ervaarde & prototype 2.5 als goed ervaarde. Samengevat kon dus gesteld worden dat zowel prototype 1.5 als 2.5 een grote verbetering zijn voor B. ten opzichte van de initiële situatie.

Prototype 1.5

Prototype 2.5

Prototype 2.5

Prototype 2.5

Het laatste prototype bestond, net als prototype 1.5 uit gelasercutte MDF onderdelen die in elkaar geplaatst konden worden. Hierbij werd het bovenste gedeelde rondom (onderaan & langs beide zijden) voorzien van een rood kleur. Dit om aan te duiden waar de grote sticker moest komen.Verder zorgden we ervoor dat het systeem richting B. licht afhelde om het gebruiksvriendelijker te maken & het principe van 'schuiven' in het prototype te verbeteren.

Bij het tonen van het prototype was B. ook hier zeer enthousiast omtrent het gemaakte prototype. Hij vond dit, net als de begeleidster, er opnieuw mooi uitzien. Bij het testen lieten we hier opnieuw B. zijn gang gaan. Hiermee bedoelen we dat hij zowel het flesje in het systeem moest plaatsen, de sticker, met enige hulp, moest losmaken van het papier & deze recht en centraal op het flesje moest kleven. Bij het effectieve testen bleek dit toch een stuk minder vlot en makkelijk te verlopen dan bij prototype 1.5 met het potje. Hierbij was op te merken dat B. moeilijkheden had om de grote sticker centraal te kleven (kleefde dit meestal meer richting de linker zijde) & had hij het moeilijk om deze tegen de onderste grens te kleven. Omdat we na zelf nogmaals proberen merkten dat het makkelijker was om de sticker te kleven wanneer het systeem omgekeerd stond, lieten we B. dit zo uittesten. Hieruit bleek dat dit voor B. het nog moeilijker maakte waardoor we hem nogmaals een sticker op de gewone manier lieten kleven. Na enkele pogingen kon B. een grote sticker toch naar behoren kleven.

Omdat we ons afvroegen of dit door het prototype zelf kwam of voornamelijk door onze cliënt lieten we een andere cliënt binnen het Ganzenhof dit uitvoeren. Hieruit bleek dat deze cliënt met het prototype een grote sticker vlot en effectief recht & centraal kon kleven bij de 1e poging. Toen we deze cliënt bevroegen omtrent hij goed en minder goed vond aan het systeem, bleek dat hij enkel positieve elementen kon benoemen. Zowel de rode grenzen als het hellend karakter van het prototype waren pluspunten.

Nadat we een antwoord hadden op de vraag als het probleem bij het prototype lag of client-afhankelijk was bekeken we nogmaals het proces & bevroegen we B.. Hij gaf zelf aan, wat wij al meerdere malen opgemerkt & gemeld hadden aan de begeleiders, dat de stickers te groot zijn om deze zorgvuldig te kleven. Hierop probeerden we in te spelen door een grote sticker met 1/3 te verkleinen. Toen we B. deze lieten kleven merkten we op dat dit al reeds iets vlotter verliep waardoor we met de setting overleg pleegden om de stickers aan te passen.

PEO-model:
Het prototype werd getest in de bijkeuken waar de afleiding minimaal is (Environment). Bij het testen zagen we dat het kleven, mede door de grootte van de stickers, nog een hekel punt was. Toch bleek dat B. dit toch wel kon na enige pogingen (↑ overlap activiteit). Initieel had B. het moeilijk om te ervaren dat het kleven niet zo vlot verliep. Toch was hij uiteindelijk tevreden met zijn eindresultaat. (↑ overlap persoon).

Prototype 1.5

Tijdens de week van 28 mei gingen we een laatste maal terug naar Het Ganzenhof om onze voorlopig definitieve prototypes te testen. Deze waren reeds gelasercut en afgewerkt naargelang de bemerkingen & verbeteringen die we doorheen het volledige proces opmerkten/kregen.

Prototype 1.5

Het nieuwste prototype bestond uit gelasercutte MDF onderdelen die in elkaar geplaatst konden worden. Hierbij werden rode lijnen voorzien rond de omkadering waarin de sticker gekleefd moest worden. Verder zorgden we ervoor dat het systeem richting B. licht afhelde om het gebruiksvriendelijker te maken & het principe van 'schuiven' in het prototype te verbeteren.

Bij het tonen van het prototype was te zien dat B. gefascineerd was hierdoor. Hij vond dit, net als de begeleidster, er mooi uitzien. Daarna gingen we over naar het testen van het prototype. Dit lieten we B. doen vanaf 0. Hiermee bedoelen we dat hij zowel het potje in het systeem moest plaatsen, de sticker moest losmaken van het papier & deze recht en centraal op het potje moest kleven. Bij het effectief testen van het prototype was op te merken dat B. zonder enig probleem het potje nam, dit correct in het systeem plaatste waarna hij een sticker nam en deze bij de 1e poging mooi recht & centraal op het gefixeerde confituurpotje in het systeem kleefde. Tevens verliep dit proces zeer vlot waardoor dit amper tijd kostte voor B..

 PEO-model:
Het prototype werd getest in de bijkeuken waar we zo min mogelijk afgeleid werden. (Environment). Uit de testfase bleek dat B. de sticker zeer vlot & zonder enige problemen kon kleven volgens de verwachtingen van de setting (recht & symmetrisch) (↑ overlap activiteit). Verder bleek B. trots te zijn op zijn resultaat (↑ overlap persoon).

Pitch 3: Onderdelen, Link eisen - componenten & Finale product

De docenten vonden onze prototypes goed.
Er moet hier en daar kleine aanpassingen  aangebracht worden, maar geen grote veranderingen meer.

Conlusie testfase 4 (03/05/2018)

1. Samenvatting
Prototype 1.4

Naar verdere prototypes toe willen we volgende elementen verder uitwerken/doorvoeren:

• Alles in 1 materiaal laten maken. anti slip aanbrengen voor een betere fixatie.

Prototype 2.4

Naar verdere prototypes toe willen we volgende elementen verder uitwerken/doorvoeren:

• Randen waar flesje tegen ligt moeten overlappend liggen over randen van het flesje. Zo wordt speling om de sticker schuin te kleven geminimaliseerd.

2. Beoordeling:
Omdat de student ergotherapie op stage was werd B. ditmaal niet bevraagd omtrent zijn mening aan de hand van de 'smileys'. Wel is uit de videobeelden te besluiten dat prototype 1.4 reeds goed werk bij B. & prototype 2.4 in de juiste richting zit, maar nog enkele kleine aanpassingen vereist om ervoor te zorgen dat het kleven autonoom kan gebeuren.

Prototype 2.4

Prototype 2.4

Aanpassingen:

• Contrast tussen het flesje en het omhulsel (hier de rode kleur).
• Het flesje zit stevig vast in een robuust omhulsel (tegen het uitschuiven van het flesje).
• Een schuine constructie die afhelt naar de cliënt toe. Dit zorgt ervoor dat het zicht op het potje geoptimaliseerd word omdat deze in een hoek staat in plaats van vlak op de tafel

Resultaten Testing 3 mei

De eerste indruk van B. bij het zien van het nieuwe prototype

B. plakt voor de eerste keer een sticker op het flesje met behulp van het nieuwste prototype:

Alles verloopt vlot en de sticker hangt recht.

Bij volgende testen plakt B. de sticker teveel naar 1 kant:

B. slaagt er niet in om herhaaldelijk de sticker helemaal recht te hangen.

Via protomorphing kijken we wat er nog beter kan:

We weten wat er nog moet veranderen.

Prototypes 1.4

Prototype 1.4

Aanpassingen:

• Het potje zit vast in een stevig omhulsel
• Er is een gleuf voorzien om het potje eenvoudiger in het systeem te kunnen schuiven.  
• Een schuine constructie die afhelt naar de cliënt toe. Dit zorgt ervoor dat het zicht op het potje geoptimaliseerd word omdat deze in een hoek staat in plaats van vlak op de tafel.

Resultaten Testing 3 mei

Pitch 2: Deelactiviteiten, Parameters - Moodboard & Componenten

Conclusie testfase 3 (29/03/2018)

1. Samenvatting
Prototype 1.3

Naar verdere prototypes toe willen we volgende elementen verder uitwerken/doorvoeren:

• Contrast in de prototypes steken door te werken met sterke kleuren.
• Het verfijnen van het uitzicht
• Verstevigen van schuifsysteem 
• Om ervoor te zorgen dat het potje met zekerheid volledig in het systeem zit, zullen we werken met een schuine constructie die afhelt naar de cliënt toe. Tevens zorgt dit ervoor dat het zicht op het potje geoptimaliseerd wordt omdat deze in een hoek staat in plaats van vlak op tafel.
• Antisliplaag bevestigen aan de onderkant of systeem vastzetten aan het werkvlak.

Prototype 2.3

Naar verdere prototypes toe willen we volgende elementen verder uitwerken/doorvoeren:

• Contrast in de prototypes steken door te werken met sterke kleuren. 
• Schuine constructie voorzien die afhelt naar de cliënt toe zodat het zicht geoptimaliseerd wordt omdat deze in een hoek staat in plaats van vlak op tafel.
• Mal van het flesje maken zodat het flesje makkelijk in het systeem geplaatst kan worden van bovenaf.
• Extra fixatie voorzien die voorkomt dat het flesje naar boven schuift bij het plakken.
• De onderste bodem wat verlagen zodat het diepte verschil niet te groot is.

2. Eindresultaat na testen:
Prototype 1.3

Prototype 2.3

3. Beoordeling:
Door de student ergotherapie werd B. opnieuw bevraagd aan de hand van de 'smileys'. Hieruit bleek, na veelvuldig aangeven tijdens het testen dat B. beide systemen een grote verbetering vond om te doen wat hij graag doet, namelijk stickers kleven.

Prototype 1.3

Prototype 2.3

Prototype 2.3

Prototype 2.3

Hier werkten we verder op het vorig prototype. De voornaamste verandering is de stevigheid van het prototype. Zo maakten we de binnenkant uit zachte foam voor aangenaam gebruik en bescherming van de flesjes. De buitenzijde bestond uit een houten geraamte. Het prototype werd in lengte groter gemaakt zodat het flesje volledig erin paste.

Bij de eerste poging maakte B. niet meteen gebruik van het systeem. Na enige aanmoediging herinnerde hij de optie en maakte hier gebruik van. Tevens merkten we dat B. het flesje niet helemaal naar beneden school. We vroegen ons af of dit kwam doordat het niet goed zichtbaar was.
Als we erop wezen schoof hij het er helemaal in, bij het plakken kwam het flesje toch weer naar boven als B. de sticker opnieuw losmaakte omdat hij niet tevreden was van het resultaat. Hierbij schoof hij het niet zelfstandig terug in het systeem. Hierbij dachten we na over wat we nog nodig hadden om het flesje beter te fixeren. 

Vervolgens plaatsen we opnieuw een rood blad in het systeem als visuele ondersteuning mits B. de kleur rood heel goed ziet. B. legde het systeem horizontaal voor zich waardoor we merkten dat B. zich voornamelijk focuste op een van de zijkanten met als gevolg de plakker telkens te veel naar een één van beide zijden gekleefd werd.

Toen we merkten dat de plakker nog niet volledig centraal kleefde besloten we om ook aan beide zijden rode randen te bevestigen zodat dit een duidelijkere afgrenzing aangaf voor de locatie van de sticker. Vervolgens merkten we dat B. zich helemaal boven het systeem boog. Hierdoor plaatsten we terug een object onder het systeem waardoor de zichtbaarheid bevorderd werd door de gevormde hoek. 

Tevens verwijderden we opnieuw de onderste papieren rand van een sticker om het kleven te vergemakkelijken. Door dit te doen kleefde enkel de onderzijde aan de fles en kon via het trucje die we bij het vorige prototype gebruikten nogmaals getest worden. Hierdoor moest B. zich enkel focussen op de onderzijde om de sticker recht te kleven tussen de rode lijnen. Dit lieten we B. met zowel een leeg als gevuld flesje proberen. Het resultaat was al veel beter.

Tevens merkten we dat B. terug 1 hand gebruikte bij het plakken. Na het bevragen probeerde B. dit met twee handen waarbij hij een goed resultaat zag & ervaarde.

PEO-Model 
Het prototype werd getest in de bijkeuken waar we zonder afleiding konden testen (Environment). Bij het testen zagen we dat het fixeren van de fles nog beter kan. Verder merkten we dat het plakken een veel beter resultaat had bij het verhogen/ondersteunen van het systeem en het gebruik van de rode randen (↑ overlap activiteit). B. was tevreden met zijn resultaat (↑ overlap persoon).

Prototype 1.3

Na de feedback die we kregen uit testfase 2, gingen we verder aan de slag. We merkten dat het vorige prototype al tamelijk goed werkte, maar nog verfijning nodig had. Met het minimaal aangepaste prototype gingen we testen in Het Ganzenhof.

Prototype 1.3:
Het aangepaste prototype zag er hetzelfde uit als prototype 1.2 met als enige aanpassing dat de afgrenzingen iets smaller gemaakt werd in hoogte. Verder werden alle omrandingen van de locatie waar de sticker gekleefd moet worden met rood omrand. Op deze manier werd de zichtbaarheid geoptimaliseerd voor B..

Bij het plaatsen van het potje zagen we dat B. moeite had om het potje er helemaal in te schuiven. De laatste boord vormde een kleine barrière. Na observeren van de handeling bleek dat dit kwam doordat het prototype vlak op tafel geplaatst werd en de gleuf nog in papier was met als gevolg het potje niet volledig vlak lag bij inschuiven. Hierdoor bedachten we dat het potje beter zou schuiven als het onderblad steviger zou zijn en op een helling zou staan. Daarom plaatsen we opnieuw een object onder het prototype waardoor een hoek gevormd werd zoals bij prototype 1.2 en spraken we af om bij het volgende prototype de gleuf effectief uit een steviger materiaal te maken.

Toen we B. vroegen om de rode markeringen aan te duiden had hij hier geen problemen mee en gaf aan alle grenzen goed te zien. Vervolgens lieten we B. de stickers voor een eerste keer plakken tussen de nieuwe begrenzingen. B. slaagde er in de stickers recht te kleven al was er nog een lichte voorkeur naar rechts. Verder had B. een visuele hint nodig bij het bevestigen van de sticker.

Na verdere observatie merkten we dat B. maar één hand gebruikt bij het plakken, met voorkeur van de linker hand. Bij het bevragen of hij de handeling met twee handen wou uitvoeren merkten zowel wij als B. een verbeterde handeling bij het uitvoeren.

PEO-model:
Het prototype werd getest in de bijkeuken waar we afgesloten konden testen. Er waren wel een aantal bezoeken die soms wat afleiding met zich meebrachten (↓ overlap Environment). Na de aanpassingen door te voeren en te komen tot het uiteindelijke prototype 1.3 constateerden we dat zowel het plaatsen van het potje in het systeem als het kleven tamelijk vlot en naar wens waren (↑ overlap activiteit). B. was trots op zijn resultaat (↑ overlap persoon). Hij geeft aan dat er al veel verbetering in zit.

Conclusie Testfase 2 (20/03/2018)

1. Samenvatting
Prototype 1.2

Naar verdere prototypes toe willen we volgende elementen verder uitwerken/doorvoeren:

• Contrast in de prototypes steken door te werken met sterke kleuren 
• De afgrenzing bovenaan verlagen (=te dik) & een gelijkaardige begrenzing onderaan voorzien beide in het rood
• Een gleuf voorzien in het rood om het potje eenvoudiger in het systeem te kunnen schuiven.  
• Om ervoor te zorgen dat het potje zeker volledig in het systeem zit, zullen we werken met een schuine constructie die afhelt naar de cliënt toe. Tevens zorgt dit ervoor dat het zicht op het potje geoptimaliseerd word omdat deze in een hoek staat in plaats van vlak op de tafel.
• Prototype voorzien van een antisliplaag of systeem om vast te zetten op het werkvlak. 

Prototype 2.2

Naar verdere prototypes toe willen we volgende elementen verder uitwerken/doorvoeren:

• Contrast in de prototypes steken door te werken met sterke kleuren 
• Prototype maken in materiaal dat steviger is (momenteel viel dit veelal uit elkaar waardoor één van de studenten dit vasthield bij testen). 
• Om ervoor te zorgen dat het flesje zeker volledig in het systeem zit, zullen we werken met een schuine constructie die afhelt naar de cliënt toe. Tevens zorgt dit ervoor dat het zicht op het potje geoptimaliseerd word omdat deze in een hoek staat in plaats van vlak op de tafel
• Een gleuf voorzien in het rood om het flesje eenvoudiger in de constructie te kunnen schuiven. 
• Een preventieve oplossing zoeken voor het uitschuiven van het flesje wanneer de sticker naar boven toe van het vel getrokken word. 

2. Eindresultaat na testen:

3. Algemene opmerkingen:
- B. heeft een hekel aan prototypes die uit elkaar vallen → Ervoor zorgen dat prototypes stevig zijn !
- B. heeft oog voor detail (bv. plakker die los hangt pruts hij aan tot deze goed hangt) → Afwerking van belang
- Prototypes moeten op enige afstand van de tafelrand staan. B. heeft nood aan steunen met ellebogen bij kleven van sticker. 

4. Beoordeling:
Door de student ergotherapie werd B. opnieuw bevraagd aan de hand van de 'Smileys'. Hieruit bleek, na veelvuldig aangeven tijdens het testen, dat B. beide systemen een grote verbetering vond om te doen wat hij graag doet, namelijk stickers kleven. 

Prototype 1.2

Prototype 2.2

Prototype 2.2

Prototype 2.2:
Hier maakten we een variant op prototype 2.1. We verlaagden de diepte van het prototype en voorzagen een kader met een rechthoekige opening die de grootte had van een grote sticker.
Uit onze eigen bevindingen, en het testen van prototype 1.2, verlieten we al snel dit systeem en gingen we aan de slag met wat we te weten kwamen uit prototype 1.2.

Zo zorgden we ervoor dat ook hier een gleuf voorzien werd. Hierdoor werd het inschuiven van het flesje in het systeem al vergemakkelijkt. Spijtig genoeg kwam het prototype los wat voor wat frustraties zorgde.

Tevens voegden we een ondergrens toe aan het prototype & maakten we het prototype dalend richting de cliënt. Met dit ter plaatse aangepaste prototype lieten we B. testen. We vertelden hem dat hij net als bij de potjes juist boven de rode lijn moest kleven. Hierbij zagen we dat B. nog steeds moeilijkheden & frustraties ondervond bij het recht kleven van de grote sticker.

 
Door aan beide zijden (links-rechts) een rode band te voorzien lukte het kleven van een grote sticker reeds vlotter. Een sticker kon reeds recht gekleefd worden onderaan, maar toch vond B. het niet goed genoeg omdat hij soms nog plooi had in zijn gekleefde sticker.

Omdat we merkten dat B. het moeilijk had om een grote sticker in 1 keer te kleven probeerden we de sticker aan te passen. Deze stickers moeten telkens van een vel losgemaakt worden. Door ervoor te zorgen dat de sticker reeds uitgeknipt wordt aan het vel en het vel aan de onderzijde van de sticker (± 2cm) verwijderd wordt kon B. zich focussen op het kleven van de onderzijde zonder dat de bovenzijde vast begon te kleven. Toen B. een grote sticker probeerde te kleven volgens het principe zagen we dat de sticker reeds recht gekleefd werd ten opzichte van de ondergrens. Om het overige deel van de sticker te kleven hadden we het idee om het vel onderaan los te maken & B. het vel dat los zit naar boven te laten trekken. Hierdoor komt de sticker automatisch mooi op het flesje. En B., die glunderde van trots na het mooi kleven van de grote sticker.

 
Omdat dit volgens ons wel een mogelijke hulp kan zijn, vroegen we na aan de begeleidster of het mogelijk zou zijn stickers reeds op deze manier te laten maken. Dit wordt verder besproken en bekeken binnen hun setting.

PEO-model:
Ook het 2e prototype werd getest in de bijkeuken waar we zonder enige afleiding dingen konden proberen (Environment). Tijdens het testen zagen we dat het uiteenvallen van het prototype & het loszitten van enkele plakkers voor hem wat frustraties meebrachten. Bij het testen van het prototype ,terwijl één student het prototype vasthield, & de aanpassingen doorgevoerd te hebben (rode afgrenzing, aangepaste sticker) zagen we dat de sticker goed (recht & zonder plooien) gekleefd kon worden (↑ overlap activiteit). Tevens zagen we dat B. met het uiteindelijk resultaat heel tevreden was (↑ overlap persoon). Dit gaf hij op het einde van het testmoment nogmaals aan door aan te geven: 'Dat is een goed dingske. Kunne ezo al veel beter plakken, want kdoe da wel gern ze".

Prototype 1.2

Tijdens de week waarin we niet gingen testen in Het Ganzenhof besloten we aan de slag met de feedback die we verzameld hadden uit testmoment 1 & de pitch. Hieruit kwam zowel voor het flesje als het potje een aangepast prototype voort.

Prototype 1.2:
Het aangepaste prototype voor het potje bestond uit het houten kader uit prototype 1.1. Hierop werd een constructie in schuim geplaatst waarin centraal een uitholling gemaakt werd in de contouren van het potje. Tevens werd bovenaan een bovengrens op maat voorzien waarop een rode strip duct tape hing die de breedte van een sticker had.

Door de gemaakte uitholling paste het potje perfect in de constructie en moest dit enkel erin geschoven worden. Toch zagen we bij het uittesten dat B. hier moeilijkheden mee had. Hij verdraaide het potje en vond het initieel moeilijk.

Tevens gaf hij aan enkel de rode strip duct tape te zien op het prototype en zag niet waar de uitholling was van bovenaf gezien. Hierdoor probeerden we door middel van een rood blad papier in de uitholling te schuiven deze uitholling aan te geven. Met de bladzijde in de uitholling zag B. de uitholling wel en kwamen we tevens tot een nieuwe constatatie. Doordat de rode bladzijde een gleuf vormde kon B. het potje in deze gleuf leggen en zo in de constructie schuiven. Door deze gleuf ging dit reeds veel vlotter.

Toen we B. vroegen om een sticker te kleven juist onder de rode grens zagen we initieel dat dit nog moeilijk was. Aanvankelijk dachten we dat dit kwam omdat het potje vlak lag op de tafel. Daarom probeerden we, aan de hand van een boek onder de achterzijde van het prototype te plaatsen, de zichtbaarheid te verbeteren.

 
Na nader bekijken van de techniek die B. toepaste om een sticker te kleven, zagen we dat B. bij het kleven amper rekening houdt met de bovengrens maar vooral kijkt naar de onderzijde van de sticker om deze te kleven. Hierdoor voegden we een 2e rode lijn toe op de constructie. Deze bevond zich op de constructie ter hoogte van de ondergrens. Doordat B. nu zowel een boven- als ondergrens had kon hij de sticker reeds zo goed als recht kleven.

Wel constateerden we nog dat de verhouding van de sticker links-rechts niet symmetrisch was. Dit was voor de begeleider niet heel prioritair, maar zou wel een meerwaarde zijn. Het voornaamste feit voor hen is dat de stickers reeds recht kleeft. Toch willen we deze meerwaarde proberen te verkrijgen. Door B. te vragen of hij bepaalde kleuren herkent in de ruimte, merken we dat B. sommige kleuren (vnl sterke kleuren als rood-zwart-wit) toch kan zien. Hiermee gaan we verder aan de slag om de symmetrie te verkrijgen.

PEO-model:
Het prototype werd getest in de bijkeuken waar we zonder enige afleiding dingen konden proberen (Environment). Tijdens het testen zagen we initieel wat frustraties bij het kleven. Na de aanpassingen door te voeren en te komen tot het uiteindelijke prototype 1.3 constateerden we dat zowel het plaatsen van het potje in het systeem als het kleven tamelijk vlot & naar wens waren (↑ overlap activiteit). B. was trots op het eindresultaat & heel tevreden met met het prototype (↑ overlap persoon). Dit gaf hij op het einde van het testmoment nogmaals aan door aan te geven: 'Dat is een goed dingske. Kunne ezo al veel beter plakken, want kdoe da wel gern ze".

Prototyping na pitch

Na het 1e pitch-moment (15 maart) kwam vanuit de jury de opmerking dat we verder konden werken op het huidige prototype, maar er weinig evolutie in zat ten opzichte van de vorige prototypes. Dus wilden op het volgende testmoment met B. toch wat dingen testen.

Hierin wilde de student ergotherapie die de minor Adaptation & Design volgde zijn steentje bijdragen. Hij werkte, met de cliënt in het achterhoofd, enkele mogelijke ideeën uit die hij doorgaf aan de IPO-studenten.

Schets 1:
Op basis van het vorige prototype werkte de student Ergotherapie verder. Tijdens de 1e testfase bleek dat B. met het systeem al tamelijk recht kon kleven. Hierbij stelden we onszelf de vraag als dit toeval was of niet ?
Reeds werd tijdens het moment voorafgaan aan de pitch gezocht naar een manier om het etiket met zekerheid telkens opnieuw correct te kunnen kleven. Hierbij werd gebruik gemaakt van een kartonnen stuk die op prototype 1.2 kon geplaatst worden. Bemerking hierbij was dat de opening juist de grootte van de sticker had waardoor de kans groot is dat de sticker hier deels zou aan vastplakken.
Als oplossing hiervoor had de student ergotherapie het idee om enkel de bovengrens aan te geven. Zo heeft B. voldoende ruimte om de sticker de kleven links, recht en onderaan, maar weet hij ook waar de bovengrens is. Dit biedt verschillende richtpunten/grenzen waardoor het kleven gerichter kan. Op deze manier kan B. startten met de sticker tov de bovengrens te kleven, rekening houdend met de ruimte links en rechts, en zo richting zichzelf  verderkleven.

Schets 2:
Op basis van de feedback uit testmoment 1 werkte de student Ergotherapie verder. Hier integreerde hij tevens ook elementen die hij zelf ervoer/observeerde tijdens het plakken van stickers. 
Waar in prototype 1.1 en 1.2 geen rekening mee gehouden werd door de IPO-studenten was het feit dat de confituurpotten zeshoekig zijn. In de gemaakte schets werd de onderzijde van het systeem gemaakt in de contouren van de pot. Dit zorgt ervoor dat de pot reeds gefixeerd wordt.
Tevens werd zowel links als rechts in het systeem een schuine opening voorzien. Dit omwille van de reden iemand die een kleine sticker kleeft deze meestal tussen zijn wijsvinger en duim houdt.

Omdat de sticker nog steeds schuin gekleefd kan worden (bv. wanneer de persoon deze schuin vastneemt tussen beide handen) werd ook hier een bovengrens voorzien.
Om het potje uit het systeem te kunnen halen worden 3 openingen voorzien waardoor het potje omhoog geduwd kan worden.

Samenvatting van de eisen, morfologische matrix en beste prototype

Conclusie testfase 1 (08/03/2018)

1. Samenvatting
Prototype 1.1:
De enige minpunten die bleken uit het testen van dit prototype waren volgende:

• Het prototype bewoog nog relatief veel op de tafel. Hiervoor zou een antislip oplossing kunnen bieden. 
• De elastieken waren bewegelijk waardoor B. deze tijdens het plakken verschoof om de sticker mooi tussen beide grenzen te kleven. Ten gevolge hiervan kon B. het etiket niet optimaal (centraal & recht) kleven.

Tevens werd aangegeven dat een element dat het prototype kon fixeren ten opzichte van de tafel ook een meerwaarde zou bieden. Hierbij dachten we om aan het prototype 'haken' te voorzien om zo deze te kunnen fixeren aan de tafel waaraan gewerkt wordt. Dit zou ervoor kunnen zorgen dat het systeem niet beweegt naar voor tijdens het kleven. 

Prototype 2.1: 
Verder kwam ook hier naar voor dat antislip noodzakelijk is en een uitsparing op maat van de confituurpot beter zou zijn dan de vlakke uitsnijding die het prototype nu had hiervoor. Daarnaast kwam vanuit de setting de opmerking dat bokalen en flesjes nooit gelijktijdig beplakt worden, waardoor 2 individuele systemen hun voorkeur genoten. Voorts is een element vereist om aan te geven waar het etiket specifiek gekleefd moet worden.


2. Beoordeling:
 Door de student ergotherapie werd via een zelfgemaakte beoordelingsschaal (smileys) aan B. gevraagd als hij de gemaakte prototypes "Even goed" (Gele smiley) - "Makkelijker" (Groene smiley) - "Moeilijker" (Rode smiley) vond dan de natte vod die hij nu gebruikt. Hieruit kwam voort dat hij beide prototypes al beter vond.

Prototype 2.1

Prototype 2.1:
Het tweede prototype werd vervaardigd uit akoestisch schuim. Hierbij werden uitsparingen op maat voorzien om het flesje en de pot te plaatsen. Tevens werd het schuim in de lengterichting van het flesje wat ingekort. Dit had als voordeel dat het flesje vlot in en uit dit systeem gehaald kon worden. Verder was de uitsparing voor de pot nog niet optimaal (te breed en niet diep genoeg). Tevens viel het materiaal in de smaak bij zowel begeleider als B. omdat het praktisch en zacht was (moeilijk kapot bij een val.) 

Bij het uittesten van dit prototype slaagde B. erin om het etiket centraal & recht te kleven op het flesje. Uit het testen konden we nog geen definitieve conclusie trekken welke factor hiervoor zorgde.

PEO-model:
We testen het prototype in de werkplaats in het bijzijn van de begeleidster en een medecliënt van B.. Hierdoor kregen we, naast een nieuwsgierige medecliënt, amper invloeden vanuit de omgeving (Enviroment). Tijdens het testten van het 2e prototype was te zien dat B. de activiteit opnieuw zo goed als mogelijk probeerde uit te voeren. Hierbij kleefde B. het grote etiket vrijwel recht en mooi centraal op de fles (↑ overlap activiteit). B. gaf hier met de zin 'ela kik ze, ah voila' aan dat het resultaat er goed uit zag & hij hiermee trots/tevreden was (↑ overlap persoon).