Hier maakten we een variant op prototype 2.1. We verlaagden de diepte van het prototype en voorzagen een kader met een rechthoekige opening die de grootte had van een grote sticker.
Uit onze eigen bevindingen, en het testen van prototype 1.2, verlieten we al snel dit systeem en gingen we aan de slag met wat we te weten kwamen uit prototype 1.2.
Zo zorgden we ervoor dat ook hier een gleuf voorzien werd. Hierdoor werd het inschuiven van het flesje in het systeem al vergemakkelijkt. Spijtig genoeg kwam het prototype los wat voor wat frustraties zorgde.
Tevens voegden we een ondergrens toe aan het prototype & maakten we het prototype dalend richting de cliënt. Met dit ter plaatse aangepaste prototype lieten we B. testen. We vertelden hem dat hij net als bij de potjes juist boven de rode lijn moest kleven. Hierbij zagen we dat B. nog steeds moeilijkheden & frustraties ondervond bij het recht kleven van de grote sticker.
Door aan beide zijden (links-rechts) een rode band te voorzien lukte het kleven van een grote sticker reeds vlotter. Een sticker kon reeds recht gekleefd worden onderaan, maar toch vond B. het niet goed genoeg omdat hij soms nog plooi had in zijn gekleefde sticker.
Omdat we merkten dat B. het moeilijk had om een grote sticker in 1 keer te kleven probeerden we de sticker aan te passen. Deze stickers moeten telkens van een vel losgemaakt worden. Door ervoor te zorgen dat de sticker reeds uitgeknipt wordt aan het vel en het vel aan de onderzijde van de sticker (± 2cm) verwijderd wordt kon B. zich focussen op het kleven van de onderzijde zonder dat de bovenzijde vast begon te kleven. Toen B. een grote sticker probeerde te kleven volgens het principe zagen we dat de sticker reeds recht gekleefd werd ten opzichte van de ondergrens. Om het overige deel van de sticker te kleven hadden we het idee om het vel onderaan los te maken & B. het vel dat los zit naar boven te laten trekken. Hierdoor komt de sticker automatisch mooi op het flesje. En B., die glunderde van trots na het mooi kleven van de grote sticker.
Omdat dit volgens ons wel een mogelijke hulp kan zijn, vroegen we na aan de begeleidster of het mogelijk zou zijn stickers reeds op deze manier te laten maken. Dit wordt verder besproken en bekeken binnen hun setting.
PEO-model:
Ook het 2e prototype werd getest in de bijkeuken waar we zonder enige afleiding dingen konden proberen (Environment). Tijdens het testen zagen we dat het uiteenvallen van het prototype & het loszitten van enkele plakkers voor hem wat frustraties meebrachten. Bij het testen van het prototype ,terwijl één student het prototype vasthield, & de aanpassingen doorgevoerd te hebben (rode afgrenzing, aangepaste sticker) zagen we dat de sticker goed (recht & zonder plooien) gekleefd kon worden (↑ overlap activiteit). Tevens zagen we dat B. met het uiteindelijk resultaat heel tevreden was (↑ overlap persoon). Dit gaf hij op het einde van het testmoment nogmaals aan door aan te geven: 'Dat is een goed dingske. Kunne ezo al veel beter plakken, want kdoe da wel gern ze".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten