Prototyping na pitch

Na het 1e pitch-moment (15 maart) kwam vanuit de jury de opmerking dat we verder konden werken op het huidige prototype, maar er weinig evolutie in zat ten opzichte van de vorige prototypes. Dus wilden op het volgende testmoment met B. toch wat dingen testen.

Hierin wilde de student ergotherapie die de minor Adaptation & Design volgde zijn steentje bijdragen. Hij werkte, met de cliënt in het achterhoofd, enkele mogelijke ideeën uit die hij doorgaf aan de IPO-studenten.

Schets 1:
Op basis van het vorige prototype werkte de student Ergotherapie verder. Tijdens de 1e testfase bleek dat B. met het systeem al tamelijk recht kon kleven. Hierbij stelden we onszelf de vraag als dit toeval was of niet ?
Reeds werd tijdens het moment voorafgaan aan de pitch gezocht naar een manier om het etiket met zekerheid telkens opnieuw correct te kunnen kleven. Hierbij werd gebruik gemaakt van een kartonnen stuk die op prototype 1.2 kon geplaatst worden. Bemerking hierbij was dat de opening juist de grootte van de sticker had waardoor de kans groot is dat de sticker hier deels zou aan vastplakken.
Als oplossing hiervoor had de student ergotherapie het idee om enkel de bovengrens aan te geven. Zo heeft B. voldoende ruimte om de sticker de kleven links, recht en onderaan, maar weet hij ook waar de bovengrens is. Dit biedt verschillende richtpunten/grenzen waardoor het kleven gerichter kan. Op deze manier kan B. startten met de sticker tov de bovengrens te kleven, rekening houdend met de ruimte links en rechts, en zo richting zichzelf  verderkleven.

Schets 2:
Op basis van de feedback uit testmoment 1 werkte de student Ergotherapie verder. Hier integreerde hij tevens ook elementen die hij zelf ervoer/observeerde tijdens het plakken van stickers. 
Waar in prototype 1.1 en 1.2 geen rekening mee gehouden werd door de IPO-studenten was het feit dat de confituurpotten zeshoekig zijn. In de gemaakte schets werd de onderzijde van het systeem gemaakt in de contouren van de pot. Dit zorgt ervoor dat de pot reeds gefixeerd wordt.
Tevens werd zowel links als rechts in het systeem een schuine opening voorzien. Dit omwille van de reden iemand die een kleine sticker kleeft deze meestal tussen zijn wijsvinger en duim houdt.

Omdat de sticker nog steeds schuin gekleefd kan worden (bv. wanneer de persoon deze schuin vastneemt tussen beide handen) werd ook hier een bovengrens voorzien.
Om het potje uit het systeem te kunnen halen worden 3 openingen voorzien waardoor het potje omhoog geduwd kan worden.