Het laatste prototype bestond, net als prototype 1.5 uit gelasercutte MDF onderdelen die in elkaar geplaatst konden worden. Hierbij werd het bovenste gedeelde rondom (onderaan & langs beide zijden) voorzien van een rood kleur. Dit om aan te duiden waar de grote sticker moest komen.Verder zorgden we ervoor dat het systeem richting B. licht afhelde om het gebruiksvriendelijker te maken & het principe van 'schuiven' in het prototype te verbeteren.
Bij het tonen van het prototype was B. ook hier zeer enthousiast omtrent het gemaakte prototype. Hij vond dit, net als de begeleidster, er opnieuw mooi uitzien. Bij het testen lieten we hier opnieuw B. zijn gang gaan. Hiermee bedoelen we dat hij zowel het flesje in het systeem moest plaatsen, de sticker, met enige hulp, moest losmaken van het papier & deze recht en centraal op het flesje moest kleven. Bij het effectieve testen bleek dit toch een stuk minder vlot en makkelijk te verlopen dan bij prototype 1.5 met het potje. Hierbij was op te merken dat B. moeilijkheden had om de grote sticker centraal te kleven (kleefde dit meestal meer richting de linker zijde) & had hij het moeilijk om deze tegen de onderste grens te kleven. Omdat we na zelf nogmaals proberen merkten dat het makkelijker was om de sticker te kleven wanneer het systeem omgekeerd stond, lieten we B. dit zo uittesten. Hieruit bleek dat dit voor B. het nog moeilijker maakte waardoor we hem nogmaals een sticker op de gewone manier lieten kleven. Na enkele pogingen kon B. een grote sticker toch naar behoren kleven.
Omdat we ons afvroegen of dit door het prototype zelf kwam of voornamelijk door onze cliënt lieten we een andere cliënt binnen het Ganzenhof dit uitvoeren. Hieruit bleek dat deze cliënt met het prototype een grote sticker vlot en effectief recht & centraal kon kleven bij de 1e poging. Toen we deze cliënt bevroegen omtrent hij goed en minder goed vond aan het systeem, bleek dat hij enkel positieve elementen kon benoemen. Zowel de rode grenzen als het hellend karakter van het prototype waren pluspunten.
Nadat we een antwoord hadden op de vraag als het probleem bij het prototype lag of client-afhankelijk was bekeken we nogmaals het proces & bevroegen we B.. Hij gaf zelf aan, wat wij al meerdere malen opgemerkt & gemeld hadden aan de begeleiders, dat de stickers te groot zijn om deze zorgvuldig te kleven. Hierop probeerden we in te spelen door een grote sticker met 1/3 te verkleinen. Toen we B. deze lieten kleven merkten we op dat dit al reeds iets vlotter verliep waardoor we met de setting overleg pleegden om de stickers aan te passen.
PEO-model:
Het prototype werd getest in de bijkeuken waar de afleiding minimaal is (Environment). Bij het testen zagen we dat het kleven, mede door de grootte van de stickers, nog een hekel punt was. Toch bleek dat B. dit toch wel kon na enige pogingen (↑ overlap activiteit). Initieel had B. het moeilijk om te ervaren dat het kleven niet zo vlot verliep. Toch was hij uiteindelijk tevreden met zijn eindresultaat. (↑ overlap persoon).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten